Dynamika rynku i przewagi konkurencyjne
Wraz ze wzrostem liczby chińskich producentów na rynku energii odnawialnej nastąpiła znacząca zmiana. Znane ze swoich opłacalnych możliwości produkcyjnych, chińskie firmy zalały rynek UE niedrogimi panelami fotowoltaicznymi i pompami ciepła. Stanowiło to wyzwanie dla europejskich producentów, którzy często kładą nacisk na jakość i zrównoważony rozwój, ale mają trudności z konkurowaniem ceną. Udział produktów z Europy w budowie instalacji PV spadł w ciągu ostatniej dekady z 50% do niecałych 5%. Instytucje europejskie i producenci modułów biją na alarm. Surowe przepisy UE dotyczące ochrony środowiska doprowadziły do rozwoju zaawansowanych technologii, które jednak wiążą się z wyższymi kosztami, co utrudnia producentom z UE utrzymanie udziału w rynku w porównaniu z konkurencyjnym cenowo chińskim importem.
Przeszkody regulacyjne i innowacje
Europejscy producenci stoją w obliczu labiryntu regulacyjnego, który może tłumić innowacje i wydłużać czas wprowadzania nowych produktów na rynek. Z kolei chińskie firmy czerpią korzyści z usprawnionego otoczenia regulacyjnego, umożliwiającego szybki rozwój i wdrażanie urządzeń wykorzystujących energię odnawialną. Jednakże skupienie się UE na wysokich standardach zaowocowało powstaniem niektórych z najbardziej wydajnych i trwałych produktów na rynku. To zaangażowanie w jakość stanowi znaczącą zaletę dla europejskich producentów, ponieważ odpowiada rosnącemu zapotrzebowaniu konsumentów na zrównoważone i niezawodne rozwiązania energetyczne.
Mocne i słabe strony łańcucha dostaw
Strategie dotyczące łańcucha dostaw producentów chińskich i unijnych znacznie się różnią. Chińskie firmy do perfekcji opanowały sztukę skalowania produkcji i obniżania kosztów poprzez integrację pionową. Dzięki temu mają silną pozycję w globalnym łańcuchu dostaw komponentów do energii odnawialnej. Z drugiej strony unijni producenci często traktują priorytetowo lokalne źródła zaopatrzenia i produkcję, co może prowadzić do wyższych kosztów, ale zapewnia także korzyści w postaci ograniczenia emisji pochodzących z transportu i zwiększonej odporności łańcucha dostaw.
Kiedy piszemy ten artykuł pod koniec stycznia 2024 r., faktem jest, że istnieje problem w transporcie towarów przez Kanał Sueski. Kanał obsługuje 12–15% handlu światowego i 25–30% ruchu kontenerowego. W efekcie rosną także ceny transportu. Statki i kontenerowce decydujące się na inną drogę do Europy muszą opłynąć Afrykę, co skutkuje wydłużeniem podróży o 20 dni w każdym kierunku i znacząco podnosi koszty. Bojownicy Houthi z Jemenu twierdzą, że w ten sposób wspierają palestyńską grupę terrorystyczną Hamas walczącą z Izraelem.
